Trzeci odcinek pierwszego sezonu to opowieść o osobowości. Wszyscy ją mamy, ale mało kto zastanawia się nad tym jak działa. Tymczasem osobowość to coś o kluczowym znaczeniu dla naszego funkcjonowania. Jest niczym Windows w laptopie czy Android w smartfonie. Ale metaforę z laptopem zostawiam na czwarty odcinek. Tu porównuję osobowość do samochodu, którym poruszamy się po naszych prywatnych wszechświatach.
Jeśli masz ochotę poszerzyć trochę swoją wiedzę, to sprawdź też:
- Wpis o wpływie emocji na świadome wybory – czyli o tym, jak w niezauważalny często dla naszej świadomości emocjonalna nawigacja prowadzi nas według swojego klucza.
- Odruchy, jakie mamy w relacjach – to z kolei o sposobie reagowania na inne osoby w naszym metaforycznym ruchu ulicznym.
Możesz też zajrzeć do listy schematów, a stamtąd przejść do opisu dowolnego schematu, który brzmi znajomo. W opisie z kolei znajdziesz link do przykładów działania tego schematu w codziennym życiu. A nuż zidentyfikujesz jakieś wrażliwe miejsca we własnej osobowości?
Podoba Ci się to, co robię?
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej bądź wesprzeć moją pracę – sprawdź mój profil na Patronite!
Możesz też docenić moją pracę stawiając mi wirtualną kawę.
Chciałbym być takim człowiekiem, jak jestem kierowcą 😁
Kiedy zadawałeś pytania (zresztą, słucham głównie prowadząc auto i wtedy też jechałem), odpowiadałem w kwestii moich umiejętności za kierownicą. A później uświadomiłem sobie, że jednak muszę pomyśleć o swojej osobowości – no i nie było już tak dobrze… 🙂
Cóż, mnie zarówno jako osobie, jak i kierowcy, zdarza się pojechać czasem za szybko… 😀
A tak na poważnie: trudno o zmianę bez autorefleksji. Jak jedziesz na autopilocie, to powtórzysz te same wzorce. Dopiero jak zaczniesz zauważać, że w ogóle jest jakiś autopilot, wtedy pojawia się szansa na zmianę.